مقدمه:
شاکی طی شکایت نامه تقدیمی اعلام داشته است، رأی شماره 495 – 20/5/76 شعبه اول هیأت تجدید نظر بر خلاف موازین قانونی و بدون توجه به مدافعات و محتویات پرونده صادر شده، لذا تقاضا دارد با اختیارات حاصله از تبصره 2 ذیل ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری در هیأت عمومی مطرح و پس از نقض برای رسیدگی به شعبه دیگری ارجاع فرمایند. دلایل عبارتند از: 1- نامه شماره 8708 – 11/4/63 اداره کل راه و ترابری استان مرکزی. 2- نامه شماره 29/1706- 13/12/66 اداره کل ارزیابی و پرداخت خسارت، تصاویر هر دو نامه ضمیمه پرونده بوده، مجدداً تقدیم می‌گردد، مفاد هر دو نامه که با استناد ماده 1287 قانون مدنی سند رسمی محسوب است حاکی از این امر می‌باشد که زمین مورد ادعای شاکی قبل از سال 1358 به استناد بند 9 ماده 50 قانون بود که مصوب سال 1351 مورد تصرف و استفاده قرار گرفته و وزارت راه و ترابری بابت این استفاده و تصرف نباید و نمی‌توانسته وجهی بپردازد. 3- رأی شماره 60 – 17/4/74 هیأت محترم عمومی دیوان عدالت اداری که مفاد آن برای کلیه شعب دیوان لازم‌الاتباع و لازم‌الاجراء است.
هیأت محترم عمومی عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت ا… موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
نظر به این‌که دادنامه شماره 459 مورخ 20/5/76 شعبه اول هیأت تجدید نظر دیوان مبنی بر تأیید دادنامه بدوی شماره 807 مورخ 1/12/73 شعبه شانزدهم با عنایت به مستندات و مدارک و علل و جهات خاص موجود در پرونده صادر شده و مختص خصوص مورد به کیفیت مطروحه در پرونده می‌باشد، لذا مورد مشمول تبصره‌های 2 و3 الحاقی به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری تشخیص نگردید.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
سید ابوالفضل موسوی تبریزی