مقدمه:
شاکی به شرح شکایت‌نامه تقدیمی خلاصتاً اعلام داشته‌اند: علاوه بر این‌که دادنامه شماره 523 مورخ 10/12/73 هیأت دوم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری، از حیث تأکید بر عدم امکان تجدیدنظر نسبت به دادنامه شماره 344- 11/5/73 شعبه 14 دیوان عدالت، علیرغم تصریح و توجیه مشروحه در دادنامه مورد بحث مخدوش می‌باشد چه آن‌که به گواهی مندرجات دادنامه اخیر الصدور شعبه 14 آن دیوان دادنامه شماره 319 مورخ 16/4/72 شعبه 21 صرفاً جنبه اعلامی مختومه بودن امر رسیدگی به عوارض پذیره را داشته و رسیدگی ماهوی در خصوص مورد در دادنامه ثانوی صورت نگرفته است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام و المسلمین اسماعیل فردوسی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
مستنبط 1 قسمت آخر تبصره 3 الحاقی بماده 18 قانون دیوان عدالت اداری، مبنی بر قطعیت آراء صادره از شعب دیوان، پس از اعمال تبصره‌های الحاقی بماده 18 قانون دیوان و صدور رأی هیأت عمومی اینست که رأی منقوض در ماهیت قضیه انشاء شده باشد و نظر به این‌که شعبه 21 دیوان عدالت اداری به شرح دادنامه شماره 319- 16/4/72 در ماهیت قضیه اظهارنظر ننموده، بلکه باعتبار امر مختوم و مستنداً به بند پ ماده 14 آیین دادرسی دیوان قرار رد شکایت را صادر کرده است. بنابراین دادنامه شماره 344- 11/5/73 شعبه 14 قابل اعتراض در هیأت تجدیدنظر دیوان بوده و رأی شماره 523- 10/12/73 شعبه دوم هیأت تجدیدنظر نقض می‌شود.
رئیس هیأت دیوان عدالت اداری
اسماعیل فردوسی‌پور