مقدمه:
شاکی طی شکایت‌نامه تقدیمی اعلام داشته است، شهرداری منطقه یک تهران بدون توجه به گواهی ساختمان که در آن صراحتاً به وجود چهار واحد کسبی اشاره شده و بدون در نظر گرفتن پروانه کسب این چهار واحد کسبی صرفاً با این بهانه که مغازه چهارم بعداً احداث شده به مسئله برخورد نموده و در گزارش خلاف واقع تنظیمی به کمیسیون ماده 100 یک سطح تجار جدید اعلام نموده شاید صرفاً به این دلایل که سقف آن با ایرانیت ساخته شده در نتیجه تخریب این مغازه غیر از این‌که خلاف عرف مرسوم در شهرداری‌هاست موجب زیان جبران‌ناپذیر اینجانب است. نیمه طبقه تجاری که همانا بالکن می‌باشد از سال 1350 در داخل مغازه‌ای که به اصل آن هیچ‌گونه ایرادی نبوده و خود شهرداری به وجود و قدمت آن قبل از سال 1350 اعتراف دارد. بعبارت دیگر چون اصل مغازه قدیمی و تجاری بودن آن مورد قبول شهرداری می‌باشد نیم طبقه احداث شده در داخل آن مشمول ضوابط مقرر در تبصره 3 ماده 100 خواهد بود نه این‌که تحت عنوان تبصره ذیل بند 24 ماده 55 قرار گرفته و محکوم به قلع شود. شعبه محترم 11 دیوان عدالت اداری، بدون رسیدگی کافی به این موارد و بدون ملاحظه لایحه دفاعیه اینجانب اقدام به صدور رأی غیرعادلانه نموده است. بنا به مراتب نقض رأی شعبه یازدهم مورد تقاضاست.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت‌الله موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
با توجه به مدارک پیوست دادخواست، در خصوص وجود واحدهای تجاری در طبقه همکف و عدم تمسک به اسباب و جهات موجه در باب قلع طبقه تجاری و ضرورت رسیدگی و تحقیقات کافی در خصوص مورد دادنامه شماره 1232 مورخ 24/9/1376 شعبه 11 دیوان مستنداً به تبصره‌های 20 و 3 الحاقی به ماده 18 قانون دیوان، نقض و جهت رسیدگی مجدد به شعبه 16 محول می‌گردد.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
سیدابوالفضل موسوی تبریزی