مقدمه:
شاکی طی شکایت‌نامه تقدیمی اعلام داشته‌اند: اینجانب به وکالت از موکل در جلسه 2/3/1373 شعبه هفدهم دادخواست تقدیمی را مسترد وعلت استرداد دادخواست را تقدیم دادخواست تکمیل‌تر اعلام نمودم، و بهیچ‌وجه موضوع صرف نظر نمودن از شکایت مطرح نبوده و اساساً به موجب وکالتنامه اختیار چنین امری را هم نداشته‌ام. متأسفانه شعبه هفدهم با قید این مطلب در دادنامه که از شکایت صرفنظر گردیده است به استناد ماده 27 قانون آیین‌دادرسی دیوان عدالت قرار اسقاط دعوی را صادر نموده است که قرار صادره از نظر عدم رعایت موازین قانونی مخدوش می‌باشد. در خصوص مورد با فرض این‌که استرداد دادخواست پس از وصول پاسخ طرف شکایت یا انقضای مهلت آن (موضوع ماده 26 قانون آیین‌ دادرسی دیوان عدالت اداری) مقدور نبوده باشد دادگاه محترم قانوناً می‌بایست ضمن عدم قبول درخواست استرداد دادخواست در ماهیت دعوی رسیدگی و در ماهیت اقدام به صدور رأی می‌فرمودند. نظر به مراتب با توجه به مخدوش بودن قرار صادره مستنداً به تبصره‌های 2 و 3 ماده 2 قانون الحاق پنج تبصره به مواد 15 و 18 و 19 قانون دیوان عدالت اداری استدعای طرح موضوع در هیأت عمومی آن دیوان و نقض رأی صادره را دارد. تا شکایت مطروحه حسب‌الارجاع آن مقام معظم در شعبه دیگر آن دیوان مورد رسیدگی قرار گیرد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام والمسلمین اسماعیل فردوسی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل، و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
علاوه بر این‌که وکیل شاکی به شرح وکالتنامه پیوست پرونده شعبه 17 دیوان اختیاری در زمینه استرداد دعوی یا انصراف از شکایت بر اساس بند الف ماده آیین دادرسی دیوان نداشته اساساً به شرح صورت مجلس مورخ 2/3/1373 خواستار استرداد دادخواست شده است که با فرض عدم امکان‌پذیرش این تقاضا به لحاظ انقضاء مهلت مقرر در ماده 26 آیین‌نامه مذکور اعمال ماده 27 آیین دادرسی دیوان و صدور قرار اسقاط شکایت موقعیت قانونی نداشته است و بدین جهت دادنامه شماره 285 مورخ 22/3/1373 نقض می‌شود.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اسماعیل فردوسی‌پور