مقدمه:
1. در پرونده کلاسه 12/64/706 شعبه دوازدهم شاکی مصطفی نجمی به طرفیت گمرک ایران، به خواسته: لغو برکناری از خدمت، لغو حکم انتصاب مجدد با تنزل گروه و مطالبه حقوق تضییع شده، شکایت نموده. که شعبه به شرح دادنامه شماره 466 مورخ 29/11/65، چنین رأی صادر داده است: “در خصوص اعتراض شاکی به حکم شماره 23473/5627/815/82 مورخ 23/6/64، با گروه 7 رسته مسؤول خدمات اداری، که بدون، اخذ رضایت قبلی مستخدم “شاکی “صورت گرفته، با توجه به اعمال تبصره 2 ماده 36 قانون استخدام کشوری حکم به ورود شکایت صادر گردید”.
2. شعبه پانزدهم دیوان، در مورد دعوی مطروحه به طرفیت گمرک ایران، به خواسته لغو حکم و پرداخت حقوق و مزایا، اعاده حیثیت و جبران خسارات، در پرونده کلاسه 15/63/165 به شرح دادنامه شماره 132 مورخ 6/4/64 چنین رأی صادره کرده است: “شکایت شاکی و اعتراض وی از حکم برکناری از خدمت شماره 149/272/815/82 مورخ 8/6/63، به استناد به ماده 10 قانون هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری، مصوب، اسفند ماه 1362 صورت گرفته است. و بر اساس ماده 14 قانون مرقوم، به‌عنوان مجازات اداری، و به امضای رئیس کل گمرک ایران، صادر گردیده است. و نظر به اینکه در نحوه صدور آن، تخلفی مشاهده نمی‌گردد، حکم بر رد شکایت شاکی صادر گردیده.
با اعلام تعارض آراء فوق‌الذکر از طرف آقای داراب چراغی طی لایحه مورخ 10/3/66 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، در تاریخ 18/8/66 به ریاست حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد علی فیض گیلانی، و با شرکت رؤسای شعب، تشکیل شد. و پس از بررسی آراء مذکور و سوابق امر، و تبادل نظر و مشاوره و اعلام پایان رسیدگی، به اتفاق آراء، اقدام به صدور رأی، می‌نماید.
رای هیات عمومی:
آراء یاد شده، از مصادیق آراء معارض در موارد مشابه موضوع ماده 20 قانون دیوان، نبوده و لذا، از این حیث، قابل طرح و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان، تشخیص نگردید.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمد علی فیض