تقاضای ابطال و لغو مصوبه شماره 33/3/1/2662 مورخ 22/6/1383 وزیر کشور.
این دادنامه به منظور رسیدگی به طرح دعوی شهرداری و شورای اسلامی شهر شهمیرزاد. با خواسته تقاضای ابطال و لغو مصوبه شماره 33/3/1/2662 مورخ 22/6/1383 وزیر کشور. از سوی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با مشخصات پرونده، گردش کار و رأی زیر صادر شده است:
کلاسه پرونده : 50/84
شاکی : شهرداری و شورای اسلامی شهر شهمیرزاد.
تاریخ رأی: يکشنبه 29 ارديبهشت 1387
شماره دادنامه :
حریم دیگر به جزء حریم تعیین شده منتفی است. 2- مواد 3 و 4 و 5 قانون منع فروش و واگذاری اراضی فاقد کاربری مسکونی برای امر مسکن به شرکتهای تعاونی مسکن و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی مصوب 6/5/1381 و مواد یک و 2 آییننامه اجرایی آن مصوب 6/3/1383 هیأت وزیران محدوده قانونی و حریم شهر، عبارت از محدودهها و حریم هایی میباشند که در طرح های مصوب جامع و تفصیلی و هادی شهرها به تصویب مراجع قانونی ذیربط رسیده باشند. 3- هیأت عمومی دیوان طی دادنامه شماره 193 مورخ 6/6/1379 و دادنامه شماره 322 مورخ 9/10/1380 و دادنامه 154 مورخ 14/5/1380 در مورد محدوده شهرها از جمله پیشوا و بوئین زهرا موضوع را خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قانونی تشخیص داده و آن را ابطال کرده است و براساس مصوبه مورخ 10/8/1378 شورای عالی شهرسازی و معماری با عنوان ضوابط جلوگیری از افزایش محدوده شهرها هرگونه افزایش در محدوده مصوب طرحهای جامع شهر و هادی شهرها ممنوع است و این دفتر مسئول بررسی نهایی و تایید انطباق محدوده قانونی شهرها با طرح های شهرسازی مصوب پیش از ابلاغ آن به مراجع قانونی است که شهرداری مهدی شهر به آن توجه نمیکند. ضمناً بر طبق ماده 99 قانون شهرداری که مقدم بر تاریخ تصویب یک ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط و تقسیمات کشوری میباشد، در شهرهای دارای طرح هادی مصوب، منتفی است. فلذا حریم شهر مهدی شهر که بدون توجه به طرح هادی مصوب 18/11/1368 مهدی شهر که در آن محدوده استحفاظی مشخص شده و بدون تایید و تصویب وزارت مسکن و شهرسازی تصویب گردیده است وجاهت قانونی ندارد. همچنین محل مورد اختلاف یعنی دربند و علی آباد جز مزارع مستقل دهستان چاشم میباشد و انتزاع آن از دهستان چاشم و الحاق به مهدی شهر و خارج شدن آن از حالت خود و تبدیل آن به شهر به صراحت ماده 13 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری 15/4/1362 نیازمند تصویب هیأت وزیران است که این امر به تصویب هیأت نرسیده است. براساس تبصره یک ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط و تقسیمات کشوری تعیین محدوده شهرها به پیشنهاد شورای شهر و تصویب وزارتین کشور و مسکن وشهرسازی میباشد. ولی چنانچه در این تعیین یا افزایش نقطه جغرافیایی و یا واحدی از تقسیمات کشوری که غالباً روستا، مزرعه یا مکان میباشند به گونهای در داخل محدوده شهر قرار گیرد و در نتیجه جزئی از شهر محسوب گردند، اجرای مـاده 13 قانون فوقالذکر
ضروری است و مورد باید به تصویب هیأت وزیران برسد. با عنایت به موارد فوقالذکر دربند و علی آباد جزء شهمیرزاد بوده و اقدام شهرداری مهدی شهر در ضمیمه الحاق این دو آبادی به مهدی شهر غیر قانونی و تقاضای رد آن را دارد. مدیرکل دفتر امور حقوقی وزارت کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 61/44882 مورخ 4/4/1384 مبادرت به ارسال تصویرنامه شماره 5472 مورخ 7/3/1384 شهرداری مهدی شهر نموده است. در این نامه آمده است، براساس تبصره 4 ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری حوزه شهری به کلیه نقاطی اطلاق میشود که در داخل یا خارج از محدوده قانونی قرار داشته باشند و از حدود ثبتی و عرفی واحدی تبعیت کنند. لذا محدوده فوق در حوزه ثبتی مهدی شهر (حوزه 3 سمنان) قرار گرفته و این موضوع کراراً در همین شکوائیه شهرداری و شورای شهمیرزاد استفاده شده است. ضمناً روستای چاشم جزء حوزه 27 ساری است و در آن ییلاقات فراوانی بوده که محل کسب و کار مردم مهدی شهر بوده و به مرور زمان این بخشها با توسعه شهمیرزاد طمع و دست اندازی روستاهای چاشم و ده صوفیان و درجزین را که جزء بخش 3 مهدی شهر بوده را نیز نموده است. در خصوص بند (د) شکوائیه مبنی بر تعلق دربند به شهمیرزاد براساس نقشههای جغرافیایی آن گونه که در شیت نقشه سمنان آمده نوعی سفسطه بوده و در تالیفات و آثار غیر رسمی که مورد اعتراض اهالی است نیز مدارک ناکافی از این دست فراوان است و لازم به ذکر است که در سال 1331 شهمیرزاد فاقد شهرداری بوده و اخذ عوارض با مدارک موجود توسط فاعلی مهدی شهری که ساکن مهدی شهر بوده انجام میشده در زمینه گویش محلی و رویش درختان و گیاهان و لهجه آقایان مبنی بر تعیین حریم مهدی شهر نیز ادعای شهمیرزاد کذب محض میباشد. همچنین در خصوص بند (ی) اعلام میدارد نامه دفتر فنی استانداری چون عرض منطقه دربند را به فاصله 2 کیلومتر از جاده اصلی مشخص میکند جزء اراضی منابع طبیعی است و نافی حریم شهر و مهدی شهر از جهت طول تا انتهای حوزه استحفاظی نمیباشد. در زمان تصویب طرح هادی شهر حریم شهر به تصویب مراجع ذیصلاح آن روز رسیده بود حضور بیش از 200 نفر کشاورز و باغدار در منطقه که اسناد مالکیت آنها به طور موروثی متعلق به مهدی شهر است همگی در تحت حمایت ادارات مهدی شهر میباشدو همگی ایشان با الحاق مهدی شهر به شهمیرزاد مخالف هستند. طبعاً نـادیده گرفتن خواست آنها پیامدهای گوناگونی در نظر خواهد داشت و از نظر
آب و برق و خدمات شهری نیز تماماً توسط مهدی شهر اداره میشود لذا تقاضای رد درخواست شهرداری و شورای اسلامی شهمیرزاد را مینماید. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
با عنایت به مفاد لایحه جوابیه شهرداری مهدی شهر و سایر محتویات پرونده و اینکه به موجب بند یک ماده 99 قانون شهرداری تعیین حدود حریم و تهیه نقشه جامع شهرسازی با توجه به توسعه احتمالی شهر از جمله تکالیف شهرداری قلمداد شده و حسب قسمت اخیر بند 2 ماده مذکور، تصویب آن به شورای اسلامی شهر و تایید آن به وزارت کشور محول شده است. بنابراین مصوبه وزارت کشور که با توجه به تعریف حریم شهر به شرح ماده 2 قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، قانون شهرداری متضمن تایید مصوبه شورای اسلامی مهدی شهر در باب حریم آن شهر است، مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود صلاحیت مراجع ذیربط نمیباشد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.