مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی و لایحه تکمیلی اعلام داشته است، اینجانب زمانیکه کارمند دادسرای انقلاب اسلامی اهواز بودم تقاضای 6 ماه مرخصی بدون حقوق نمودم و پس از اخذ مرخصی بطور موقت در شرکت آب و فاضلاب ایلام مشغول بکار شدم و در طول این مدت 6 ماه حق بیمه پرداخت نمودم. سازمان تامین اجتماعی به استناد بخشنامه‎های 1/426 و 2/426 و دستورالعمل اداری مورخه 2/8/60 اعلام داشته، چون در زمان پرداخت حق بیمه در ایام مذکور رابطه استخدامی شما با اداره متبوع قطع نگردیده دستور استرداد حق بیمه را به کارفرما داده است و نسبت به انتقال حق بیمه ایام مذکور به صندوق بازنشستگی اقدامی ننموده در حالیکه در زمان مرخصی بدون حقوق گرچه رابطه استخدامی قطع نمی‎گردد لیکن هیچگونه حقوق و مزایا و حق بیمه‎ای پرداخت نمی‎گردد و ایام مذکور جزو سنوات خدمتی فرد در اداره متبوع محسوب نمی‎شود، بلکه پرداخت هرگونه حق بیمه در پایان بازنشستگی مورد محاسبه قرار می‎گیرد، بنابراین بخشنامه‎های مذکور و دستورالعمل اداری سازمان تأمین اجتماعی دلالت بر کارکنان شاغلی دارد که از ادارات وابسته به دولت حقوق و مزایا دریافت می‎نمایند و از آنان حق بیمه کسر می‎گردد. در حالیکه برابر مواد 34 و 39 کارفرما مکلف است حق بیمه مربوط به هر ماه را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند و به موجب ماده واحده قانون نقل و انتقال حق بیمه یا بازنشستگی، سازمان تأمین اجتماعی تکلیف دارد حق بیمه یا بازنشستگی سوابق خدمت اشخاص را به صندوقی که مشمول (بیمه شده) به تبع شغل خود مشترک آن شده است منتقل نماید. مدیرکل دفتر امور حقوقی و دعاوی سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت فوق طی لایحه شماره 34390 مورخ 26/10/86 اعلام داشته‎اند، در هیچکدام از بندهای مورد شکایت اشتغال مستخدم در دوران مذکـور در واحدهای دولتی یا غیر دولتی از موجبات اعطای مرخصی مذکور نمی‎باشد و نیـز در ابتدا

چنانچه دلایل توجیهی مستخدم جهت استفاده از مرخصی بدون حقوق از مصادیق موارد مذکور در ماده 32 آیین‎نامه مرخصی ها … نباشد، اعطای مرخصی بدون حقوق به مستخدم وجاهت قانونی ندارد. در این ارتباط توجه مقام محترم رسیدگی کننده را به نامه دفتر حقوقی و امور مجلس سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور به شماره 82064/1402 مورخ 7/5/82 در پاسخ به استعلام این سازمان در خصوص موضوع مطروحه معطوف می‎دارد که مقرر داشته، رابطه استخدامی مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری در ایام مرخصی بدون حقوق مستخدم به صراحت در آیین‎نامه مرخصی ها احصاء شده و اعطای مرخصی برای اشتغال در سایر دستگاهها جزء موارد پیش‎بینی شده نمی‎باشد، لذا مستخدم نمی‎تواند در دوران مذکور در واحدهای دولتی و غیر دولتی اشتغال به کار یابد. همچنین مستخدم رسمی در دوران استفاده از مرخصی بدون حقوق فوت نموده یا از کار افتاده شود، حالت مرخصی وی خاتمه یافته و طبق مقررات قانون استخدام کشوری برای بازماندگان خود مستخدم مستمری یا حقوق از کارافتادگی برقرار خواهد شد. بنابراین سوابق اشتغال شاکی در صندوق تأمین اجتماعی قابل انتقال به صندوق بازنشستگی کشوری نبوده و اقدام سازمان بر اساس بخشنامه‎های معترض‎عنه منطبق با قانون و مقررات جاری صورت پذیرفته و از این حیث خواسته وی وجاهت قانونی ندارد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیـوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشـاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
در ماده 32 آیین‎نامه مرخصی ها که به تجویز ماده 5 قانون استخدام کشوری به تصویب هیأت وزیران رسیده موارد جواز استفاده از مرخصی بدون حقوق احصاء و شرایط و ضوابط آن مشخص و معین گردیده است. نظر به مراتب فوق‎الذکر و اینکه طبق بند (ب) ماده 124 قانون استخدام کشوری، مرخصی بدون حقوق از جمله حالات استخدامی شناخته شده و در مدت استفاده از مرخصی مزبور رابطه استخدامی مستخدم با واحد دولتی متبوع او باقی و برقرار است و در نتیجه با بقاء رابطه استخدامی با یک واحد دولتی، استخدام در واحد دولتی دیگر جـواز قانونی ندارد و اساساً استخدام شاکی در شرکت آب و فاضلاب در مـدت مرخصی بـدون حقوق و

پرداخت حق بیمه در آن مدت به سازمان تأمین اجتماعی منصرف از مقررات قانون نقل و انتقال حق بیمه و بازنشستگی مصوب 27/3/1365 است، بنابراین بخشنامه‎های 1/426 مورخ 25/5/1360 و 2/426 مورخ 28/3/1364 و دستورالعمل شماره 6/52413 مورخ 2/8/1360 سازمان تأمین اجتماعی در قسمت مورد اعتراض شاکی مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی سازمان مزبور نیز نمی‎باشد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد