تشریفات طلاق در دادگاه
طلاق عمل حقوقی
یک طرفه ای است که به موجب آن مرد با اذن یا حکم دادگاه زنی که در قید زوجیت اوست
را رها می سازد. بسته به اینکه درخواست کننده طلاق مرد، زن یا هردو آنها باشد تشریفات
خاصی در نظر گرفته شده و به همین دلیل میتوان طلاق را به سه دسته تقسیم کرد: طلاق
به درخواست شوهر، طلاق به درخواست زن و طلاق توافقی.
طلاق به درخواست شوهر
اصولا طلاق حق
مرد بوده و وی هر زمان میتواند برای طلاق اقدام کند. در این صورت وی دادخواست طلاق
را به دادگاه خانواده تقدیم کرده و بعد از ارجاع موضوع به داوری و تشخیص دادگاه
نسبت به اینکه امکان زندگی مشترک بین طرفین وجود ندارد، گواهی عدم امکان سازش صادر
میشود. دادگاه در رای صادره باید در خصوص جهیزیه، مهریه، نفقه، اجرت المثل ایام
زوجیت و حضانت و نگهداری اطفال نیز تعیین تکلیف نماید. سپس زوج برای اجرای صیغه
طلاق به دفتر رسمی طلاق مراجعه میکند.
طلاق به درخواست زن
زن در موارد زیر
میتواند از دادگاه درخواست طلاق دهد:
1) مواردی که در
قانون به طور خاص و مصرح آمده است. مانند خودداری و ناتوانی شوهر از دادن نفقه و
غیبت و بی خبری از او
2) عسر و حرج که
به معنای ایجاد شرایطی است که ادامه زندگی مشترک را برای زوجه با مشقت و سختی
همراه کند. مانند خودداری شوهر از انجام وظایف خاص زناشویی، اختیار همسر دیگر از
طرف شوهر، سوء معاشرت و بیماری صعب العلاج زوج، محکومیت قطعی به حبس طولانی، رها
نکردن پیشه ای که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیت زن است، اعتیاد مضری که
ادامه زندگی را تحمل ناپذیر میکند.
3) در صورتی که
زن وکالت در طلاق داشته باشد.
دادگاه پس از تشخیص
موارد مذکور و طی تشریفات داوری، حکم به الزام زوج به طلاق یا احراز شرایط اعمال وکالت
در طلاق می دهد. در این مورد نیز ضمن حکم، دادگاه نسبت به حقوق زوجه تعین تکلیف
نموده و سپس زوجه با ارایه حکم به دفتر طلاق، نسبت به اجرای صیغه اقدام میکند.
طلاق توافقی
در این نوع از
طلاق، طرفین باهم توافق کرده از هم جدا شوند و به زندگی مشترک خود پایان دهند. در
این حالت زوجین ابتدا به مرکز مشاوره خانواده مراجعه کرده و در صورت عدم انصراف از
طلاق پرونده به دادگاه خانواده ارجاع میشود. سپس دادگاه بر مبنای توافق طرفین، گواهی
عدم امکان سازش صادر کرده و صیغه طلاق در دفتر طلاق اجرا میشود.
