گاهی در طرح دعوا علیه شرکتها، دو نشانی مختلف برای اقامتگاه شرکت وجود دارد؛ یکی در اساسنامه یا اداره ثبت شرکتها و دیگری در سامانه ثنا. این تفاوت آدرسها، عملاً پرسش مهمی را مطرح میکند که برای تعیین دادگاه صالح، کدام نشانی ملاک قرار میگیرد؟
الزام قانونی درج نشانی در دادخواست
بر اساس بندهای (۱) و (۲) ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان مکلف است آدرس دقیق خودش و خوانده را در دادخواست قید کند.
توجه داشته باشید که وجود نشانی در سامانه ثنا، این تکلیف را لغو نمیکند و خواهان همچنان باید آدرسِ خوانده را صراحتاً در دادخواست وارد نماید.
مبنای تشخیص اقامتگاه
ماده ۱۰۰۲ قانون مدنی، اقامتگاه را جایی میداند که فرد یا شرکت واقعاً در آن مستقر است.
طبق مواد ۷۸ و ۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه در صورت نیاز، محل اقامت واقعی را مدنظر قرار میدهد.
اگر خوانده ادعای اشتباهبودن آدرس را مطرح کند، دادگاه با بررسی دلایل، میتواند به نشانی واقعی دست یابد. اما بدون ایراد خوانده، دادگاه عموماً وارد این موضوع نمیشود.
ملاک تعیین دادگاه صالح
در صورت تعارض نشانی ثنا با نشانی اعلامی خواهان در دادخواست، آدرس درجشده در دادخواست (که معمولاً نشانی رسمی شرکت در اداره ثبت شرکتهاست) تا زمانی که خوانده ایرادی مطرح نکند، ملاک تعیین دادگاه صالح خواهد بود.
چنانچه خوانده ایراد بگیرد و قاضی به این نتیجه برسد که آدرس واقعی جای دیگری است، صلاحیت دادگاه بر اساس محل اقامت واقعی خوانده اصلاح خواهد شد.
نشانی مندرج در سامانه ثنا به خودی خود نمیتواند صلاحیت دادگاه را تغییر دهد مگر آنکه خوانده ایرادی وارد کند و دادگاه پس از بررسی، آدرس را خلاف واقع تشخیص دهد.
علی شیئی مقدم
ایمیل:
mughadamali@outlook.com
آدرس:
خیابان مطهری خیابان لارستان بعد از خیابان حسینی راد پلاک 44 طبقه اول واحد 1