قذف عبارت است از دادن نسبت ناروای زنا یا لواط به دیگری و بسیار شبیه توهین یا افتراست
ولی قانونگذار به جهت تاثیری که روی حیثیت و آبروی خود (مخاطب قذف) و اطرافیان آن فرد دارد آن را جرمی خاص با آثار و احکام و مجازات خاص دانسته است. این جرم از جمله جرایم حدی است به این معنا که مجازات آن در شریعت اسلام مشخص شده است.
حد قذف حق الناس است و تعقيب و اجراي مجازات منوط به مطالبه مقذوف است. در صورت گذشت مقذوف در هر مرحله، حسب مورد تعقيب، رسيدگی و اجرای مجازات موقوف ميشود.
مواردی که حد قذف ساقط می شود:
الف- هرگاه مقذوف، قاذف را تصديق نمايد.
ب- هرگاه آنچه به مقذوف نسبت داده شده با شهادت يا علم قاضی اثبات شود.
پ- هرگاه مقذوف و در صورت فوت وی، ورثه او، گذشت کند.
ت- هرگاه مردی زنش را پس از قذف به زنای پيش از زوجيت يا زمان زوجيت لعان کند.
ث- هرگاه دو نفر يكديگر را قذف كنند، خواه قذف آنها همانند، خواه مختلف باشد.