شرایط ضبط و استرداد وسایل نقلیه در جرائم مرتبط با مواد مخدر

۱-ماده ۳۰ قانون مبارزه با مواد مخدر یکی از مواد کلیدی و با اهمیت در پرونده های مرتبط با جرائم مواد مخدر میباشد چرا که چرخه اصلی قاچاق مواد و انتقال و جابه جایی آن و اساس توزیع مواد توسط وسایل نقلیه صورت می‌پذیرد.

۲-وسیله نقلیه موضوع این قانون هر نوع وسیله نقلیه ای است که از آن برای جا به جایی و انتقال از محلی به محل دیگر استفاده می شود اعم از زمینی؛ دریایی؛ هوایی. حتی دوچرخه ای که از آن برای حمل مواد استفاده می شود می‌تواند مشمول ضبط قرار گیرد زیرا ماده ۳۰ مقید به قید موتوری نشده است.

*۳-لزوم احراز حامل بودن وسیله نقلیه برای ضبط آن*

ملاک حامل شناخته شدن وسیله نقلیه عرف است و قصد حامل و ملاک عرفی تاثیر گذار میباشد و اصولا در صورتی که موادی در وسیله نقلیه جاسازی شده باشد(اعم از ساخت یا تعبیه جاسازی) خودرو حامل مواد شناخته می‌شود زیرا دستکاری در خودرو برای ساخت جاسازی یا تعبیه آن دلالت قطعی بر قصد حامل به استفاده خودرو برای حمل مواد دارد.

*۴-ضرورت احراز مالکیت حامل.*

برای فراهم شدن امکان قانونی ضبط وسیله نقلیه لازم است مالکیت حمل کننده ثابت شود و به همین دلیل است که مقام تعقیب در ابتدای تحقیقات در خصوص مالکیت اتومبیل از متهم تحقیق مینماید.

*۵-ضبط سهم مشاعی مالک از خودرو*

 به موجب نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (۷/۱۹۶۲) ضبط سهم مشاع اتومبیل حامل مواد مخدر به نسبت میزان مالکیت محکوم علیه بلا اشکال است در این صورت مالکیت دیگر مالکین مشاعی به میزان سهم خود به اعتبار خود باقی است.

۶-لزوم احراز اذن و اطلاع مالک خودرو از حمل مواد.

در صورتی که حمل مواد بدون اذن و اطلاع مالک وسیله نقلیه صورت گرفته باشد امکان ضبط آن وجود ندارد.