دهیاریها بهعنوان نهادهای عمومی غیردولتی در مدیریت روستاها نقش اساسی ایفا میکنند. با این حال، ممکن است در برخی موارد، عملکرد دهیاریها مورد اعتراض یا شکایت اهالی روستا قرار گیرد. در این مقاله، به بررسی مراحل قانونی شکایت از دهیاری، مراجع صالح برای رسیدگی به این شکایات و نکات کلیدی در این فرآیند میپردازیم.
دهیاری نهادی عمومی و غیردولتی است که بر اساس قانون تأسیس دهیاریهای خودکفا در روستاهای کشور مصوب ۱۳۷۷ تشکیل شده و وظیفه مدیریت اجرایی روستا را بر عهده دارد. این نهاد دارای شخصیت حقوقی مستقل است و در راستای تصمیمات و مشارکت شورای اسلامی روستا عمل میکند.
با توجه به ماهیت حقوقی دهیاریها بهعنوان نهادهای عمومی غیردولتی، شکایات علیه آنها در صلاحیت دیوان عدالت اداری نیست و باید در مراجع قضایی عمومی مطرح شوند. بر اساس رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری، دهیاریها دارای شخصیت حقوقی مستقل و نهاد عمومی غیردولتی محسوب میشوند و نمیتوانند در دیوان عدالت اداری خوانده واقع شوند.
جمعآوری مستندات و شواهد: پیش از طرح شکایت، مدارک و شواهد مرتبط با موضوع شکایت را جمعآوری کنید. این مدارک میتواند شامل مکاتبات، تصاویر، شهادت شهود و سایر اسناد مرتبط باشد.
مشاوره حقوقی: پیش از اقدام قانونی، مشاوره با وکیل متخصص در امور حقوقی روستاها و دهیاریها توصیه میشود تا از صحت و سقم ادعا و نحوه پیگیری آن اطمینان حاصل شود.
تنظیم دادخواست: با کمک وکیل، دادخواست خود را تنظیم کرده و دلایل و مستندات را بهصورت دقیق و کامل ارائه دهید.
تقدیم دادخواست به دادگاه صالح: دادخواست خود را به دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع دهیاری تقدیم کنید.
پیگیری مراحل دادرسی: پس از ثبت دادخواست، مراحل دادرسی را پیگیری کرده و در جلسات دادگاه حضور یابید.
توجه به مهلتهای قانونی: در طرح شکایت، به مهلتهای قانونی توجه کنید تا حق شما ضایع نشود.
مراجعه به مراجع نظارتی: در صورت عدم تمایل به طرح شکایت قضایی، میتوانید موضوع را از طریق مراجع نظارتی مانند بخشداری، فرمانداری یا استانداری پیگیری کنید.
استفاده از سامانههای نظارتی: برخی استانها سامانههای نظارتی برای ثبت شکایات و نظرات شهروندان در خصوص عملکرد دهیاریها ایجاد کردهاند که میتوانید از آنها استفاده کنید.