فرار از تنصیف اموال

فرار از تنصیف اموال یکی از مواردی است که گاهی در فرآیند طلاق، به‌ویژه از سوی زوج (مرد)، مشاهده می‌شود. این اقدام معمولاً زمانی رخ می‌ دهد که مرد برای جلوگیری از تقسیم دارایی‌ های خود با زوجه، تدابیری اتخاذ می‌کند که از نظر قانونی و اخلاقی بحث‌ برانگیز است. در این مقاله، به بررسی روش‌های رایج فرار از تنصیف اموال، پیامدهای حقوقی و راهکارهای پیشگیری از آن می‌ پردازیم.

روش‌های رایج برای فرار از تنصیف اموال

1.      انتقال اموال به نام دیگران:
یکی از رایج‌ترین روش‌ها، انتقال اموال به نام بستگان یا دوستان پیش از آغاز مراحل طلاق است. در این حالت، مرد ادعا می‌کند که دیگر مالک آن دارایی‌ها نیست.

2.      فروش صوری اموال:
برخی از افراد اقدام به فروش صوری اموال خود می‌کنند تا نشان دهند دیگر هیچ دارایی‌ای ندارند. در این روش، اموال به قیمتی غیرواقعی به یک فرد معتمد فروخته می‌شود.

3.      پنهان کردن دارایی‌ها:
گاهی مردان بخشی از دارایی‌های خود را مخفی می‌کنند یا اطلاعات نادرست در خصوص حساب‌های بانکی، املاک یا دیگر اموال ارائه می‌دهند.

4.      ثبت دارایی به نام افراد دیگر در دوران ازدواج:
برخی از افراد از ابتدا اموال خود را به نام بستگان نزدیک مانند والدین، خواهر یا برادر ثبت می‌کنند تا از شمول شرط تنصیف اموال خارج شوند.

5.      ایجاد بدهی‌های ساختگی:
مرد ممکن است بدهی‌های جعلی ایجاد کرده و ادعا کند که دارایی‌هایش بابت پرداخت بدهی‌ها مصرف شده است.

پیامدهای حقوقی فرار از تنصیف اموال

اقدامات فوق در صورت اثبات می‌تواند پیامدهای حقوقی زیر را برای فرد متخلف به همراه داشته باشد:

1.      ابطال انتقالات صوری:
اگر دادگاه اثبات کند که انتقال اموال به قصد فرار از تنصیف انجام شده، این انتقالات باطل اعلام می‌شود.

2.      تحمیل جریمه و مسئولیت قانونی:
اقدام به پنهان کردن یا انتقال اموال می‌تواند از نظر قانونی به عنوان تقلب تلقی شده و مجازات‌هایی مانند جریمه مالی یا محرومیت از حقوق مالی به دنبال داشته باشد.

3.      حفظ حقوق زوجه:
دادگاه می‌تواند با توجه به شواهد، حکم به تنصیف اموالی بدهد که عمداً پنهان شده‌اند، حتی اگر به نام دیگران باشند.

راهکارهای پیشگیری از فرار از تنصیف اموال

1.      مشاوره حقوقی:
زوجه باید در همان مراحل اولیه طلاق، از مشاوره حقوقی حرفه‌ای بهره‌مند شود تا بتواند حقوق خود را پیگیری کند.

2.      درخواست استعلام اموال:
زوجه می‌تواند از دادگاه درخواست استعلام دارایی‌های زوج از مراجع رسمی مانند اداره ثبت اسناد و املاک، بانک‌ها و سایر سازمان‌های مرتبط را داشته باشد.

3.      درخواست توقیف اموال:
زوجه می‌تواند در مراحل اولیه طلاق، از دادگاه بخواهد اموال زوج را توقیف کند تا از انتقال یا فروش آنها جلوگیری شود.

4.      ارائه شواهد و مدارک:
زوجه باید اسنادی را که نشان‌دهنده مالکیت یا درآمدهای زوج در دوران زندگی مشترک است، جمع‌آوری و به دادگاه ارائه کند.

5.      پیگیری انتقالات صوری:
در صورتی که زوجه از انتقالات صوری یا پنهان‌کاری زوج مطلع شود، می‌تواند این موضوع را به دادگاه اعلام کرده و درخواست ابطال آنها را مطرح کند.

نقش دادگاه در جلوگیری از فرار از تنصیف اموال

دادگاه در مواردی که فرار از تنصیف اموال مطرح باشد، می‌تواند اقدامات زیر را انجام دهد:

• تحقیق درباره انتقالات مشکوک:
  دادگاه انتقالات انجام‌شده در مدت زمان نزدیک به طلاق را بررسی می‌کند تا مشخص شود آیا این انتقالات صوری بوده‌اند یا خیر.
• استعلام از نهادهای مالی:
  دادگاه می‌تواند از بانک‌ها، اداره ثبت اسناد و سایر نهادهای مالی اطلاعات دقیق درباره دارایی‌های زوج را دریافت کند.
• ابطال انتقالات غیرقانونی:
  اگر ثابت شود انتقال اموال به قصد تقلب و فرار از تنصیف بوده است، دادگاه این انتقالات را باطل اعلام می‌کند.

جمع‌بندی

فرار از تنصیف اموال اقدامی غیرقانونی و غیراخلاقی است که هدف آن تضییع حقوق زوجه است. با این حال، قانون ابزارهایی را برای پیشگیری و مقابله با این اقدامات در اختیار زوجه قرار داده است. آگاهی از حقوق قانونی، جمع‌آوری مدارک کافی، و مشاوره با وکلای مجرب می‌تواند به زوجه کمک کند تا از حقوق خود دفاع کرده و از تضییع آن جلوگیری کند.