مبایعهنامه یکی از اسناد حقوقی مهم در انتقال مالکیت املاک است که جایگاه قابل توجهی در نظام حقوقی ایران دارد. اما در کنار مزایای آن، سوءاستفاده از مبایعهنامهها میتواند موجب از دست رفتن اموال افراد شود. این مقاله با رویکردی تخصصی و در سطح دکتری، به تحلیل عمیق ریسکها، خلأهای قانونی و شیوههای کلاهبرداری از طریق مبایعهنامه میپردازد. همچنین راهکارهای حقوقی و عملی برای پیشگیری از سوءاستفادهها ارائه میشود.
مبایعهنامه به دلیل ماهیت ساده و قابلیت اجرایی سریع، یکی از اسناد رایج برای نقلوانتقال املاک محسوب میشود. اما همین سادگی میتواند به ابزاری برای سوءاستفاده در معاملات ملکی تبدیل شود. بسیاری از کلاهبرداران با بهرهگیری از عدم آگاهی حقوقی طرفین، اقدام به تنظیم مبایعهنامههای جعلی یا معیوب میکنند که در نهایت به تضییع حقوق خریدار یا فروشنده منجر میشود. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این موضوع میپردازد و توصیههای عملی برای جلوگیری از این مخاطرات ارائه میکند.
یکی از مهمترین زمینههای سوءاستفاده در تنظیم مبایعهنامه، ارائه مدارک هویتی جعلی است. فروشنده یا خریدار میتواند با استفاده از اسناد جعلی، معاملهای را منعقد کرده و پس از دریافت ثمن یا تحویل ملک، ناپدید شود.
یکی دیگر از مشکلات رایج، عدم بررسی وضعیت حقوقی ملک است. ممکن است ملک در رهن بانک باشد، توقیف قضایی شده باشد، یا مالکیت آن در حال نزاع باشد. در این موارد، تنظیم مبایعهنامه بدون استعلام از دفاتر اسناد رسمی یا سامانه ثبت اسناد، به خسارات جبرانناپذیری منجر میشود.
وجود شروط مبهم در مبایعهنامه، مانند عدم تعیین دقیق زمان تحویل ملک یا شرایط فسخ، میتواند به اختلافات جدی میان طرفین منجر شود.
یکی از روشهای متداول کلاهبرداری، فروش همزمان یک ملک به چند نفر با تنظیم مبایعهنامههای جداگانه است. این موضوع به دلیل عدم ثبت مبایعهنامه در دفاتر رسمی و نبود سیستم شفافسازی معاملات رخ میدهد.
جعل امضای طرفین در مبایعهنامه و ارائه آن به دادگاه بهعنوان سند معتبر، از دیگر شیوههای سوءاستفاده است.
در املاک مشاعی، فروش بدون رضایت دیگر مالکان میتواند به بطلان قرارداد و ورود خسارت به خریدار منجر شود.
در برخی موارد، فروشنده با تعیین شروط غیرمنطقی و سختگیرانه، راه فسخ یکطرفه قرارداد را برای خود باز میگذارد.
پیش از تنظیم مبایعهنامه، باید از وضعیت حقوقی ملک استعلام شود. سامانه ثبت اسناد رسمی و دفاتر املاک میتوانند اطلاعاتی درباره مالکیت، رهن یا توقیف ملک ارائه دهند.
ثبت مبایعهنامه در دفاتر اسناد رسمی یا سامانه کد رهگیری میتواند از فروشهای تکراری جلوگیری کند و امنیت معامله را افزایش دهد.
دفاتر املاک و مشاوران حقوقی باید مدارک هویتی و اسناد مالکیت طرفین را بهدقت بررسی کنند.
شروط مبایعهنامه باید بهگونهای تنظیم شود که امکان سوءبرداشت را کاهش دهد. برای مثال:
1. تعیین زمان دقیق برای تحویل ملک و تنظیم سند.
2. درج وجه التزام سنگین در صورت تخلف از شروط قرارداد.
3. پیشبینی شرایط فسخ به نفع هر دو طرف.
حضور یک وکیل متخصص در معاملات ملکی میتواند از بسیاری از مخاطرات جلوگیری کند.
در معاملات وراثی، باید گواهی انحصار وراثت و رضایتنامه کتبی همه وراث اخذ شود.
در بیع اقساطی، باید زمانبندی پرداخت اقساط و ضمانتهای اجرایی بهطور شفاف در قرارداد درج شود.
فروش املاک مشاعی بدون رضایت همه شرکا امکانپذیر نیست. تنظیم قرارداد باید با حضور تمام مالکان انجام شود.
مبایعهنامه بهعنوان یکی از ابزارهای مهم حقوقی، باید با دقت و دانش کافی تنظیم شود. خلأهای قانونی و عدم آگاهی حقوقی طرفین میتواند این سند را به ابزاری برای تضییع حقوق یا کلاهبرداری تبدیل کند. پیشنهاد میشود برای افزایش امنیت معاملات، ثبت مبایعهنامه در سامانههای رسمی اجباری شود و طرفین پیش از هرگونه اقدام، از یک مشاور حقوقی متخصص ملکی بهرهمند شوند.
مجید پورشکر
آدرس:
تبریز ، 17 شهریور جدید ، جنب بانک ملی، ساختمان میلاد ، طبقه 6