مواقعه در قانون و فقه
مواقعه به معنای نزدیکی بین زوجین:
نزدیکی کردن یا آمیزش بین مرد و زن در
علقه زوجیت را مواقعه گویند. مواقعه در مقابل تمکین است. همانطور که در تمکین، زن
موظف به برقراری ارتباط جنسی با مرد است و حقوق جنسی مرد را بایستی رعایت کند در
مواقعه نیز این تکلیف بر عهده مرد است و شوهر مکلف است که در فاصله زمانی 4 شب با
همسر خویش نزدیکی داشته باشد و حقوق جنسی زن را رعایت کند.
مواقعه در فقه:
مواقعه بیشتر در فقه بکار گرفته شده است که البته اثر آن نیز در قانون جاری
است. به عبارت دیگر ماده قانونی خاصی در ارتباط با مواقعه وجود ندارد. طبق قول
مشهور فقها چنانچه زوج قادر به برطرف کردن نیازهای جنسی زوجه نباشد بایستی وی را
طلاق دهد تا زوجه به معصیت دچار نشود.
عسر و حرج در مواقعه:
مشکلات جنسی بوجود آمده برای زوجه به دلیل عدم برقراری رابطه جنسی ناشی از عدم
مواقعه، موجب عسر و حرج برای زن خواهد شد که به وسیله آن می‌تواند اقدام به متارکه
نماید و به عبارت اخری حق طلاق برای زن ایجاد می‌شود.
طهر غیرمواقعه:
زمانی که زوجه در ایام طهارت و به دور از حیض و نفاس است طهر مواقعه می‌باشد و در این زمان زوج می‌تواند با وی آمیزش کند و در مقابل منظور از طهر غیرمواقعه زمانی که زوجه در ایام پاکیزگی به سر نمی‌برد زوج با وی آمیزش نمی‌کند و تکلیف مواقعه از مرد در این ایام ساقط می‌شود.
